بدان کوش تا زود دانا شوی

                                   چو دانا شوی زود والا شوی

    نه داناتر آن کس که والاتر است

                             که والاتر است آن که داناتر است

   نبینی ز شاهان که بر تخت گاه

                                         ز دانندگان باز جویند راه

اگر چه بمانند دیر و دراز

                                   به دانا بود شان همیشه نیاز

نگهبان گنجی تو از دشمنان

                                        و دانش نگهبان تو جاودان

  به دانش شود مرد ، پرهیزگار

                                     چنین گفت آن بخرد هوشیار

که دانش ز تنگی پناه آورد

                                        چو بیراه گردی به راه آورد

 علم ، بال است مرغ جانت را

                                           بر سپهر او برد روانت را

  دل بی علم ، چشم بی نورست

                                     مرد نادان زمرد می دورست

نیست آب حیات جز دانش

                                        نیست باب نجات جز دانش

دل شود گر به علم ، بیننده

                                                  راه جوید به آفریننده

آن چه در علم بیش می باید

                                            دانش ذات خویش می باید 

                                           ( اوحدی مراغه ای )