یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور
ای دل غم دیده ، حالت به شود دل بد مکن
و ین سر شورید ه ، باز آید به سامان غم مخور
دورگردون،گرد و روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
هان،مشو نومید،چون واقف نه ای از سر غیب
باشد اندر پرده،بازی های پنهان غم مخور
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند
چون تو را نوح است کشتیبان ، ز توفان غم مخور
در بیابان گر به شوق کعبه ، خواهی زد قدم
سرزنش ها گر کند خار مغیلان ، غم مخور
گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان ، غم مخور
حافظا،در کنج فقر و خلوت شب های تار
تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور
حافظ