الهی!
نور تو، چراغ معرفت بیفروخت،
دل من افزونی است.
گواهی تو، ترجمانی من بکردند، ندای من افزونی است.
قرب تو، چراغ وجد بیفروخت.
الهی!
از بود خود چه دیدم مگر بلا و عنا؟ و از بود تو همه عطاست و وفا !
ای به بر پیدا ! و به کرم هویدا.
ناکرده گیر کردرهی.
و آن کن که از تو سزا.
الهی!
نام تو ما را جواز !
و مهر تو ما را جهاز !
الهی!
شناخت تو ما را امان
و لطف تو ما را عیان.
الهی!
چه عزیز است او که تو او را خواهی !
ور بگریزد، او را در راه، آیی.
طوبی آن کس را، که: تو، او رایی!
آیا که: تا از ما خود که رایی؟
الهی!
نمی توانیم که این کار بی تو، به سر بریم.
نه زهره ی آن داریم که از تو به سر بریم.
هر گه که پنداریم که رسیدیم، از حیرت شما روا سر بریم.
خداوندا !
(خواجه عبدالله انصاری)
تاریخ : سه شنبه 92/6/26 | 12:51 عصر | نویسنده : MrGoorani | نظرات ()