ای  پادشــــه  دل  هــــا داد از غــم تنهایی

                     جانـــم  به لبم  آمد  وقت است کـه باز آیی

فــــــریاد  از ایـن غم ها  بی داد  زبی یاری

                     ای یـار  و  حبیب  ما وقت  است که باز آیی

عــــالم  ز  نـــبود  تــــــو  دارد گله و شکوه

                     ای منجی عدل و داد وقت است که باز آیی

هــــر جــــمعه نگاه ما بر جاده ی تنهایست

                     ندبه شـــده کـــار مـا وقت است که باز آیی

چــشم هـمه پر اشک است از درد فراق تو

                      ای مــــرحم زخم دل وقت است که باز آیی

ما مـست مـــی  حـیدر از مشک علمداریم

                      ای هستــــی ثارالله وقت است که باز آیی

هـــر دم ز بـــقیع گــوییم دنبال گلی جوییم

                     ای یــــوسف زهرایی وقت است که باز آیی

ای جام و سبوی عشق ای عطر گل نرگس

                     بـــی تو نبود مستی وقت است که باز آیی

(حـــــمید کریمــــــــی)