بــا ادب باش کـــه تکلیف جـــوانان ادب است

فـــرق مــا بین بنی آدم و حـــیوان ادب است

راحــــت روح زنـــان، زینت مـــردان ادب است

                           با ادب باش که سرمایه ی خــوبان ادب است

                           آیه آیه همه جا سوره ی  قــــــرآن ادب است

بـــا ادب باش کــــه انـــدر هـــمه جا یابی راه

در قـــیامت نـــشود روی ســـفید تو ســـــیاه

هـــمچو یوسف به سر تخت برآیی از چــــــاه

                          با ادب باش که سـرمایه ی  خـوبان ادب است

                          آیه آیه هـــمه جــا ســوره ی قـرآن ادب است

گــر تو خواهی که دلت در دو جهان شاد شود

هــمه کـــس از سخنت خــرم و دل شاد شود

خاطـــرت  یک ســـره از رنـــج و غــم آزاد شود

                          با ادب باش کــه سـرمـشق جوانان ادب است

                          آیــه آیــه هــمه جــا سـوره ی قرآن ادب است

بـی ادب مـی شـود از فیــض الهــی مـــحروم

خویش را مـی کند از جهل و شقاوت مـــعدوم

از احــادیث  و روایــات بــه مـــا شـــد مـــعلوم

                         شــرف و مــنزلت مـــرد ســــخندان ادب است

                         آیــه آیــه هــمه جــا سـوره ی قرآن ادب است

گشت از عــلم و ادب، مــذهب اســلام، عـیان

شــرح  این  مــسأله امـــروز نــگنجد بــه بـیان

خــوش بــود گــر مــحک تــجربه آیــد بــه میان

                         مــحک خالــص کافـــر ز مســلمــان ادب است

                         آیــه آیــه هــمه جــا سوره ی قـرآن ادب است

مــــرد را مــــعرفت و عــلم و ادب مــــــی باید

روح را لـــذت تــــفریـــح و طــــرب مــــــی باید

گـرچه در کـسب هنــر، رج و تعب مــــــی باید

                     آن که هر مشکلی از وی شود آسان، ادب است

                     آیــه آیــه هــمه جــا ســوره ی قــرآن  ادب است
‏

(نـــــــــــــسیم شـــــــــــــمال)