سپاس و آفرین ایزد جهان آفرین راست آن که اختر رخشان،
به پرتو روشنی و پاکی او تابنده اند
و چرخ گردان به خواست و فرمان او پاینده.
آفریننده ای که پرستیدن اوست سزاوار.
دهنده ای که خواستن جز از او نیست خوش گوار.
هست کننده از نیستی ، نیست کننده پس از هستی
ارجمند گرداننده ی بندگان از خواری;
در پای افکننده ی گردن کشان از سروری
پادشاهی اوراست زیبنده;خدایی اوراست در خورنده;
بلندی و برتری از درگاه او جوی و بس
هرآن که از روی نادانی نه اورا گزید، گزند او ناچار بدو رسید
هستی هرچه نام هستی دارد ، بدوست
جهان را بلندی و پستی تویی
ندانم چه ای هرچه هستی تویی!
تاریخ : دوشنبه 92/7/22 | 6:0 صبح | نویسنده : MrGoorani | نظرات ()