الهــــــی  جانب  من  کن نگاهی

مرا  بنما  به  سوی خویش راهی

         نگاهی  کن  که  رو آرم به سویت

         رهـی  بنما  که جا گیرم به کویت

بــه ذکـــر  خود  بلند  آوازه ام کن

رفـــیق  لــطف  بی  اندازه ام کن

       بیفشان  از وضــو بر رویـــم آن آب

       که از  غفلت نماند در سرم خواب

به چشم  مرحمت سویم نظر کن

شــــفیع  آخــــرت، خیرا بشر کن
‏

(وحشی بافقی)

پروردگارا، توفیق فرمانبری از خویش و دوری از نافرمانی را روزی ما بفرما،

زبان مارا به درست گویی و گفتار سایسته، گویا بگردان،

دل های ما را به دانش و معرفت، زینت بخش،

چشم های مار از گناه و خیانت، بپوشان،

و به دانش آموزان ما میل به کوشش و شوق آموختن، عنایت بفرما . . .

خدایا ، به شناخت تو زندگانیم

و به نصرت تو شادانیم ،

به کرامت تو نازانیم ،

به عز تو عزیزانیم !

خدایا ، نه شناخت تو را توان ،

نه ثنای تورا زبان ،

نه دریای جلال و کبریای تو را کران ،

پس تو را مدح و ثنا چون توان ؟

میبدی

سپاس باد یزدان دانا و توانا را که آفریدگار جهان است

و داننده ی آشکار و نهان است

و راننده ی چرخ و زمان است

و دارنده ی جانوران است

و آورنده ی بهار و خزان است

و درود بر محمد مصطفی (ص) که خاتم پیغمبران است

و آفرین بر اصحاب او و اهل بیت و گزیدگان او

که خلق را به راستی پند دادند و به یزدان راه نمودند

و طریق مبطلان بر نوشتند و بساط حق بگستردند .

                                      ( ابو منصور موفق هروی )